ضرورت برنامه راهبردی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو
محمدرضا اسماعیلی
بی تردید برنامه راهبردی برای موفقیت هر سازمان ورزشی ضروری است. فدراسیون های ورزشی نیز در دوره کنونی با شرایط متغییر محیطی و رقابت شدیدی مواجه هستند که اگر دارای برنامه راهبردی و دراز مدت نباشند دچا بحران می شوند و نمی توانند به اهداف خود دست یابند. اما برنامه ریزی مدیریتی برای فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو بسیار جدی تر و ظریف تر است. ضمن اینکه شنا زیر ساخت های ورزش های آبی را فراهم می کند و از این نظر نیز حایز اهمیت است.
وضعیت شنای آموزشی در ایران نامناسب است و آمار میزان یادگیری مهارتهای ابتدایی شنا حاکی از آن است که اغلب کودکان کشور از یادگیری شنا محروم هستند. یادگیری شنا تبدیل شده به یک ورزش لوکس تجملی و گران قیمیت. وضعیت قهرمانی در حوزه شنا، شیرجه و واترپلو نیز به گونه ای است که ایران توانایی گرفتن حتی یک سهمیه در مسابقات مهم را ندارد.
شنا ورزشی است که دوره قهرمانی آن بسیار طولانی است. موفقیت های آموزشی و تربیتی در شنا فقط در گروی برنامه های دراز مدت است. فقط برنامه هایی در حدود 10 ساله می تواند زمینه توسعه شنا را فراهم کند. و این بدین معنی است که برنامه های کوتاه مدت و مقطعی توسط دوره های مدیریتی کوتاه نمی تواند نتیجه ای به دست دهد.
اگر نگاهی به وضعیت مدیریتی شنای ایران بندازیم متوجه می شویم که عمر مجموعه مدیریتی فدراسیون این رشته در کمتر از هر 4 سال تغییر یافته است. کوتاهی عمر مدیران شنای کشور بلای اصلی این رشته ورزشی مادر شده است. اما این تنها مشکل نیست، بلکه مشکل اصلی این است که در مجموعه مدیران شنای ایران تفکر راهبردی وجود ندارد. یعنی مدیران شنای ایران به برنامه درازمدت و استراتژیک اعتقاد ندارند. یک دلیل آن اینکه در کشورمان برنامه راهبردی شنا وجود ندارد؛ هرچند که یادداشتهای پراکنده ای دیده می شود که برخی آن را برنامه راهبردی ممکن است خطاب کنند.
بنابراین یکی از اولویت های مدیران شنای ایران این باید باشد که به برنامه راهبردی و درازمدت بپردازند. و این بدین مفهوم است که فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو به همراه هیات های استانی باید دارای برنامه راهبردی مکتوب باشند. برنامه ای که برای دوره های 10 ساله و بیشتر تدوین شده باشد. و علاوه بر آن مدیران باید اعتقاد عملی به برنامه راهبردی داشته باشد و مقید به پیروی از آن باشند.
در صورتی که برنامه راهبردی شنا، شیرجه و واترپلو وجود داشته باشد و مدیران به آن پایبند باشند ، حتی اگر مدیران تغییر یابند اما مجموعه سازمانی فدراسیون همچنان با مدیر جدید مجبور و مقید به پیروی از برنامه راهبردی است. در نتیجه احتمال موفقیت افزایش می یابد.
نقش نظارتی سازمان های مافوق انکار ناپذیر است. برای مثال وزارت ورزش و جوانان باید بر اساس میزان پایبندی مدیران فدراسیون به برنامه راهبردی آنها را ارزیابی کنند و نقش تنبیه یا تشویق را اعمال کنند.